امسال هم مانند سال قبل،شهرداری آبسرد کار خود را با کسری بودجه به پایان رساند و پرداخت بخشی از دیون شهرداری به سال آینده موکول شد و اعتبار شهرداری آبسرد بیش از پیش زیر سئوال رفت.
حالا دیگر هیچکس تمایلی به کارکردن با این شهرداری بدهکار و بدحساب را ندارد و همان چند پیمانکار هم که برای شهرداری کار می کنند از سر ناچاری و به اجبار و صرفاً محض بیکار نماندن در حال تحمل این عذاب الیم هستند.
واقعیت این است که شهرداری آبسرد منابع ثابت و پایدار درآمدی ندارد و مسئولان محترم شهرداری نیز بدون توجه به ناپایداری منابع درآمدی صرفاً براساس «اصل هزینه کردن تمام منابع» در حال بستن بودجه شهرداری هستند این در حالی است که متاسفانه این رویه غلط در سال جاری نیز در حال تکرار شدن است و شهرداری صرفاً براساس منابع درآمدی مشکوک الوصول مانند مطالبات تقسیط شده مودیان شهرداری و یا در آمدهای احتمالی ناشی از عوارض تفکیک و… در حال بستن بودجه است.
از سوی دیگر عدم سرمایه گذاری شهرداری آبسرد در سنوات قبل در بخش املاک تجاری و مستغلات باعث شده که شهرداری نتواند از محل سرمایه گذاری های داخلی شهر کسب درآمد نماید و به ناچار رو به زمین فروشی آورده است.
از سوی دیگر همانگونه که مهندس یوزباشی در جلسه نشست قضایی شورای اسلامی شهرستان دماوند عنوان کردند ۹۶ درصد بودجه سنواتی شهر آبسرد صرف هزینه های جاری می گردد و ۴ درصد باقی مانده هم که باید صرف اقدامات عمرانی و زیر بنایی گردد در عمل صرف نگهداری شهر شده و هیچ طرح عمرانی جدیدی در این شهر اجرا نمی گردد.
به همین دلیل است که کوچه های خاکی شهر در انتظار جدول گذاری و آسفالت شدن هستند و کوچه های آسفالت نیز وضعیت بهتری از کوچه های خاکی ندارند.
بی دلیل نیسیت که پروژه توسعه پارک الغدیر آبسرد متوقف شده و تقریباً هیچ اقدامی در این پارک صورت نمی گیرد و مدتها است که جداول حاشیه خیابان ها و انهار ف در اثر سرما و هوازدگی در حال پودر شدن هستند و هیچ بودجه ایی برای بهسازی آنها وجود ندارد.
دیر زمانی است که شهرداری هر آنچه که در می آورد خرج حقوق کارکنان می کند و این در حالی است که شکاف حقوق و دستمزد بین کارکنان رسمی بخش اداری و با کارگران خدمات شهری و فضای سبز آنقدر زیاد شده که با هیچ تعدیلی پر نمی گردد.
مشکل شهرداری آبسرد بی انضباطی مالی مزمن است و بدتر اینکه هیچ عزم و قصدی برای درمان این معضل کهنه وجود ندارد و هر سال شهرداری بودجه خود را براساس محاسبات توهمی می بندد و هنوز سال به نیمه نرسیده دچار کسری بودجه می گردد.
تنها راه برون رفت از این بحران اتخاذ سیاست های انقباضی و تدوین بودجه ریاضتی برای شهرداری ،تمرکز بر کسب درآمدهای پایدار و کاستن از هزینه های سربار می باشد و چنانچه مسئولان محترم در شهرداری از این مهم غفلت نمایند در سال آینده با توجه به پیش بینی رکود تورمی در کشور و کاهش ساخت و سازها و افزایش هزینه ها ، بودجه شهرداری حتی کفاف سه ماهه اول سال را نخواهد داد ما از همان ابتدای سال وارد بحران کسری بودجه در شهرداری خواهیم شد.