در خرداد ماه سال ۱۴۰۰ و در بحبوحه رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ شاید غمگین ترین مرد ایران عبدناصر همتی رئیس بانک مرکزی دولت دوازدهم بود که یک تنه با لشگر اصولگرایان و کاندیداهای ارزشی و پوششیحامی سید ابراهیم رئیسی ناامیدانه مبارزه می کرد و بدترین و ناجوانمردانه ترین حملات و هتاکی ها را تحمل می کرد ولی تا آخرین ثانیه کم نیاورد و آنقدر جنگید تا اینکگه امروز خوشحال ترین مرد ایران باشد.
در واقع همتی و تیم حاو از همان آغاز رقابت ها نتیجه آن را می دانستند ولی حضور او در آن زمان به عنوان کاندیدا در واقع پوششی برای نقش اصلی او در تیم روحانی به عنوان وکیل مدافع دولت حسن روحانی بود تا بتواند از اقتصاد به عنوان پاشنه آشیل دولت رئیسی در انتخابات آینده استفاده کند.
امروز هم تقریباً تمام پیش بینی های همتی در رابطه با اقتصاد دولت سیزدهم به تحقق پیوسته و او بسیار خوشحال است که جای سید ابراهیم رئیسی نیست و قرار نیست که از دلار ۳۵ هزار تومانی دفاع کند!
در طی شش هفته گذشته و در سایه تحریم های بین المللی و ابهام در عاقبت برجام نافرجام و صد البته خود تحریمی های ناشی از قطع اینترنت و مسدود سازی پیام رسان ها و برخی از سایت های فعال در حوزه تجارت بین المللی دلار خود را به مرز ۳۵ هزار تومان رسانده و ظاهراً تا اطلاع ثانوی قصد پائین آمدن هم ندارد.
وضعیت بورس هم چندان خوب نیست و تابلوی بورس در هفته گذشته به مدد پول های صندوق ذخیره ملی و ورود مستقیم این صندوق به بازار معاملات سهام سبز بود و با توجه به حجم گسترده خروج پول های حقیقی از بورس بعید است که تابلوهای این بازار برای مدتی طولانی سبز بماند کمااینکه بخش بزرگی از افزایش نرخ دلار نیز بواسطه سرازیر شدن پول های خارج شده از بورس به این بازار می باشد.
بقیه بازارها نیز حال و روز خوشی ندارند و احتمالاً با توجه به افزایش نرخ ارز آزاد بزودی شاهد افزایش قیمت ها در سایر بازارها نیز خواهیم بود.
حال سئوال اینجاست که تیم اقتصادی دولت رئیسی در این شرائط بحرانی مشغول چه کاری است و برنامه دولت سیزدهم برای مهار این بحران اقتصادی چیست؟
دولت سیزدهم به خوبی می داند که بدون توافقات برجامی، توسعه صادرات نفتی و غیر نفتی و کسب درآمدهای دلاری بسیار مشکل است و با توجه به تحریم های چند لایه حقوق بشری اتحادیه اروپا و پرونده حمایت ایران از روسیه در جنگ اوکراین و فیلترینگ اینترنت و … همین صادرات غیرنفتی نصف نیمه بخش خصوصی هم با چالش های بیشمار مواجه است و بخش خصوصی نیز در این شرائط ناپایدار علاقه ایی به دور زدن تحریم ها به هر قیمتی ندارد و به همین دلیل است که حتی نخبه ترین اعضای تیم اقتصادی دولت نیز سعی می کنند در این شرائط منفعل و منتظر باقی بمانند تا شاید در آینده فرجی شود.
واقعیت این است که اغلب فعالان اقتصادی به دولت آقای رئیسی و تیم اقتصادی ایشان اعتماد کافی را ندارند و همین تردید در کارآمدی تیم اقتصادی دولت و ابهامات موجود در زمینه چگونگی تامین ارز مورد نیاز کشور باعث شده که انتظارات تورمی در کشور بالا رفته و خواه ناخواه قیمت ارز بصورت حبابی افزایش پیدا کند.
البته همانگونه که تجربه ۴ سال گذشته چه در دولت روحانی و چه در دولت رئیسی نشان داده دولت ها به جای منفجر کردن حباب قیمتی ارز و سکه و طلا با چاپ بدون پشتوانه و افزایش پایه پولی داخل این حباب را پر کرده اند و آسانترین و در عین حال بدترین راه را برای اقتصاد انتخاب کرده اند.
اینکه اغلب مردم ایران فکر می کنند که دلار و در پی آن قیمت کلیه کالا و خدمات دیگر به قیمت های سال گذشته بر نمی گردد خود التهاب آفرین و نگران کننده است و با توجه به چشم انداز تیره و تار سیاست خارجی و دیپلماسی اقتصادی کشور و همچنین بی برنامگی و سردرگمی تیم اقتصادی دولت سیزدهم این نگرانی چندان هم بی دلیل نمی باشد.
آقای رئیسی باید بداند که مدیریت اقتصاد کشور ، مرد اقتصادی می خواهد و نمی توان اقتصاد را با خبر درمانی ( آن هم اخبار غیر واقعی و شایعات بی اساس) و حرکات احساسی و شعارهای بی محتوا مدیریت کند و باید از حرفه ایی ترین متخصصان اقتصاد برای عبور دادن کشتی به گل نشسته اقتصاد ایران از این دریای طوفانی استفاده کند و لذا باید با دعوت از بهترین های اقتصاد ولو اینکه از نظر سیاسی با دولت همسو و هم راستا نباشند تیم اقتصادی خود را قوی نموده و عذر یاران غیرمتخصص دوران انتخابات را رسماً و عملاً بخواهد و اطراف خود را از پوششی ها خالی نماید.