یکی از وجوه تمایز کشورهای توسعه یافته با کشورهای در حال توسعه ، نحوه برخورد آنها با مسائل و چالش های پیش رو و توانایی حل مسائل می باشد.
عموماً کشورهای توسعه یافته در هنگام مواجهه با چالش ها،ابتدا در پی یافتن علت و چرایی مساله و سپس یافتن پاسخی علمی و تکرارپذیر برای آن مساله می باشند ولی کشورهای در حال توسعه مسئولان فقط به دنبال راه حل های موقت و مقطعی و از بین بردن معلول ها به جای علت ها بوده و در این کشورها تقریباً هیچ راهکار قطعی و دائمی برای چالش ها وجود ندارد!
ما نیز در ایران همانند اغلب کشورهای در حال توسعه همواره به دنبال راهکارهای مقطعی و موقت برای مسائل اساسی هستیم و به همین علت دائم در حال تکرار اشتباهات گذشته خود بوده و هیچگاه به راهکارهای اساسی دست پیدا نمی کنیم.
یک نمونه این نوع برخوردهای سطحی و مقطعی همین ماجرای آلودگی هوا و تعطیلی بی دلیل مدارس و مراکز آموزشی می باشد ، چرا که اگر آلودگی هوا برای انسان ها مضر است پس برای همه انسان ها اعم از بزرگ و کوچک و پیر و جوان مضر است ضمن اینکه تعطیلی مدارس عملاً هیچ تاثیری در پاک شدن هوای کلانشهرها نداشته و هیچ بخشی از آلودگی هوای کلانشهرها را کم نمی کند.
حال سئوال اینجاست که علت اصلی آلودگی هوای کلانشهرها چیست و چگونه می توان این آلودگی را کم کرد؟
بیش از ۸۰ درصد آلودگی هوای کلانشهرهای ایران بویژه تهران و کرج ناشی از تردد خودروها و موتورسیکلت های غیر استاندارد و سوخت بی کیفیت مصرفی این خودروها بوده و ۲۰ درصد دیگر مربوط به صنایع و نیروگاه ها و فعالیت معادن شن و ماسه می باشد لذا اگر قرار است که مشکل آلودگی هوا برطرف شود ابتدا باید سراغ خودروها و موتورسیکلت ها و سوخت مصرفی خودروها بود و سپس به سراغ صنایع و نیروگاه ها و معادن شن و ماسه واقع در حاشیه شهرها برویم.
اگر دولت می خواهد در روزهایی که هوا مستعد آلودگی است مشکل آلودگی هوا را حل کند باید با ممنوع کردن تردد همه خودروها و موتورسیکلت های شخصی در روزهای مستعهد آلودگی ( روزهایی که سرعت وزش باد اندک و شرائط وارونگی هوا برقرار است) و لعلام شروع به کار سازمان ها و ادارات و بانک ها با تاخیری دو ساعته مردم را به پیاده روی و استفاده از حمل و نقل عمومی ترغیب نماید، ضمن اینکه ممنوعیت تردد خودروهای شخصی زمینه را برای تردد سریع تر خودروهای عمومی فراهم نموده و تبعاً ظرفیت جابجایی مسافر توسط ناوگان حمل و نقل عمومی (تاکسی های عمومی و خصوصی) به نحو چشمگیری افزایش خواهد یافت.
همچنین وقتی یک کارمند و یا کارگر قرار باشد به جای ساعت ۸ صبح در ساعت ۱۰ صبح در محل کار خود حاضر شود، می تواند بدون نگرانی از تاخیر و دیر رسیدن به محل کار از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده کرده و حتی بخشی از مسیر را پیاده طی نماید و این خود تشویقی برای پیاده روی و ورزش عمومی می باشد.
فراموش نکنیم که ما در طول فصول پائیز و زمستان فقط در روزهای معدود و اندکی با مشکل وارونگی هوا مواجه هستیم و بخش بزرگی از آلودگی هوای کلانشهرها بصورت آلودگی انباشته از روزهای قبل می باشد و لذا نیاز نیست که در تمام طول فصل های پائیز و زمستان تردد خودروها ممنوع شود ضمن اینکه محدود نمودن تردد کلیه خودروهای شخصی در کلانشهر تهران به جای اجرای طرح زوج و فرد خودروها از درب منزل عملاً می تواند شرائط آب و هوایی را در کل استان تهران بهبود داده و حداقل شهرهای حاشیه ایی کلانشهر تهران از شر آلودگی انتقالی از تهران نجات می یابند.
محدود نمودن تردد کلیه خودروهای شخصی در چند روز انگشت شمار از سال قطعاً خسارتی کمتری از آلودگی هوا و عوارض بهداشتی ناشی از آن ، برای سلامت شهروندان و کلیت اقتصاد یک کشور دارد چرا که انسان می تواند برخی روزها با اندکی تاخیر و بصورت پیاده و یا با مترو به محل کار خود برود ولی دیگر نمی تواند جان های از دست رفته در اثر آلودگی هوا را باز گرداند.