کشاورزی و باغداری حداقل به شکل سنتی آن سالهاست که در شهرستان دماوند از بین رفته و تنها سایه ایی کمرنگ از آن باقی مانده است و دیگر هیچ جوان بومی حاضر به کشاورزی نیست و سکان هدایت بخش کشاورزی و باغداری این شهرستان به دست کارگران نابلد و کم سواد افغان افتاده و کشاورزان افغان نیز با الگوی کشت تقریباً ۲۰۰ سال قبل مشغول به کشاورزی هستند و آب گران بها و کمیاب را صرف آبیاری سنتی و غرقابی محصولاتی نظیر خیار و کدو می کنند و در آخر هم به جای خیار و کدو ،گل جالیز و علف هرز برداشت می کنند!
بدین ترتیب ، حالا دیگر نه آبی برای کشاورزی سنتی باقی مانده و نه الگوی کشت جایگزینی برای این روزهای کم آبی وجود دارد.
هر چند وظیفه آموزش و هدایت کشاورزان و همچنین تعیین و ترویج و مدیریت الگوی کشت در مناطق مختلف بر عهده اداره تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی(سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی) می باشد ولی ظاهراً این اداره در شهرستان دماوند کاملاً غیرفعال است.
برای مثال در حالی که کشت سنتی و آبیاری غرقابی محصولاتی نظیر خیار و کدو و لوبیا در دشت هومند آبسرد به علت کم آبی و آفت گل جالیز عملاً امکانپذیر نیست بهره برداران افغان با اصرار به کشت این محصولات و آن شیوه آبیاری غلط ،عملاً باعث کاهش راندمان سرمایه گذاری در بخش کشاورزی شده و مالکین زمین ها خودبخود به فروش و تغییر کاربری زمین ها تشویق می شوند حال اگر اداره ترویج کشت های جایگزین را در منطقه توصیه می کرد و جلوی کشت خیار و کدو به شکل سنتی آن را می گرفت و کشت گلخانه ایی را در منطقه آبسرد توسعه می داد ، این همه تغییر کاربری اراضی کشاورزی در منطقه ما اتفاق نمی افتاد.
همچنین ترویج و گسترش کشت گیاهان خشک پسند نظیر انواع انگورهای خاص مناطق سردسیر (واریته های مخصوص استان های زنجان و کردستان و آذربایجان غربی) و یا بادام های دیرگل مخصوص استان چهارمحال و بختیاری و حتی کاشت پسته و زرشک و زعفران در منطقه آبسرد می توانست کشاورزی این منطقه را مقرون به صرفه و اقتصاد مردم شهر آبسرد را متحول نماید ولی افسوس که در سایه اهمال و کم کاری دفتر ترویج اداره جهادکشاورزی شهرستان دماوند امروز بهترین زمین های کشاورزی منطقه ما نابود شده و کشاورزان نیز از سر ناچاری عطای کشاورزی را به لقای آن بخشیده اند.
در این چند سال اخیر هیچ کشاورزی به یاد ندارد که واحد ترویج جهادکشاورزی شهرستان دماوند،به جای کاشت خیار و کدو الگوی کشت جایگزینی را معرفی کرده باشد و یا مانع از کشت محصولی شده باشد و به غیر موضوع توزیع بذر اصلاح شده گندم که آن هم بصورت نصفه و نیمه صورت می گیرد تاکنون کسی ندیده است که اداره جهادکشاورزی یک الگوی کشت به کشاورز و باغدار داده باشد.
اداره جهادکشاورزی زمانی می تواند با لودر و بولدوزر به جان ساخت و سازهای غیرمجاز منطقه بیفتد که راهکاری جایگزین برای کشاورزان در نظر گرفته باشد وگرنه در بن بست قرار دادن کشاورزان را که هر نابلدی بلد است!
اگر یک کشاورز و یا فرد علاقمند به کشاورزی بتواند به سهولت مجوز گلخانه بگیرد قطعاً هیچ زمینی تغییر کاربری نمی یابد و اگر جهاد از باغدار حمایت کند و نهال و نهاده در اختیار او قرار دهد قطعاً هیچ باغی تبدیل به ساختمان و ویلا نمی شود.
مقصر اصلی این همه تغییر کاربری ها،جهادکشاورزی است چرا که جهادکشاورزی به جای حمایت از کشاورز و باغدار صرفاً به دنبال کارشکنی در کار کشاورزان و حتی اذیت و آزار رساندن به کشاورز و باغدار است و اگر مسئولان به دنبال یافتن عامل اصلی تغییر کاربری اراضی کشاورزی هستند باید ابتدا در داخل ساختمان جهادکشاورزی شهرستان دماوند این عامل را جستجو نمایند و سپس به سراغ دیگران بروند.
سلام
متاسفانه تابستان که باید آب چاهها با یک روند منظم برای آبیاری باغها استفاده شود آب برای جالیزهای خیار و کدو فروخته میشود و گاهی تا دو هفته آب به باغ نمیرسد. صاحب باغ تهران است و خبری از باغش که به دست باغبان افغانی سپرده ندارد … درختان دچار تنش آبی میشوند و خاک منطقه که بشدت آلوده است درختان هم که ضعیف شده اند براحتی به بیماریهای مختلف دچار میشوند …
جهاد کشاورزی تنها کاری که نمی کند کاری برای باغها و کشاورزی در بحران آب است!!! اسمش را بگذارید جهاد تخریب
جهاد تخریب اسم جالبی بود که البته تیتر شدن آن احتمالاً برای این رسانه کلی دردسر درست می کند
اگر جهاد فقط در این یک فقره جلوگیری از کاشت خیار و کدو هم فعالیت می کرد کلی از مشکل آب منطقه حل می شد