پیشروی دلار به سوی قله ۵۰ هزار تومانی/از دلار ۲۸۵۰۰ تومانی دکتر فرزین چه خبر؟

روزی که برای اولین بار دلار سقف ۴۵۰۰۰ تومانی را شکست و دولت سیزدهم هم جهت انتقام از دلار آمریکا، علی صالح آبادی رئیس بانک مرکزی خودش را عوض کرد نمی دانم چرا یاد تیم های فوتبال کشورهای عربی افتادم که با هر شکست فوراً مربی عوض می کنند و فکر می کنند تمام شکست ها و ناکامی ها زیر سر آقای سرمربی است و اوست که فوتبال آنها را خراب کرده!

حالا ماجرای صالح آبادی و فرزین هم حکایت همان تیم فوتبال و بازیکنان فشل تیم است که چون نمی تواند همه بازیکنان یک تیم را اخراج و جایگزین کرد لذا مالک باشگاه به سراغ سرمربی رفته و او را تعویض کرده و جالب اینجاست که امر به مربی جدید هم مشتبه شده و ایشان خود را ناجی تیم می داند …
واقعیت این است که در راس بانک مرکزی هر کسی که باشد هیچ فرقی نمی کند چرا که قیمت دلار تابع شرایط و سیاست های کلان اقتصاد ایران است و این رفتن ها و آمدن ها هیچ تاثیری در قیمت دلار و پوند و یورو ندارد.
اگر قیمت دلار بالا رفته فقط و فقط به این دلیل است که شرائط اقتصادی ایران اصلاً خوب نیست و تمام عوامل داخلی و خارجی دست به دست هم داده اند که ارزش پول ملی ما کاهش یابد.
ما علاوه بر معضل تحریم و عدم امکان جابجایی پول در عرصه بین المللی با مدیریت ناکارآمد داخلی و توهم دولتمردان هم مواجه هستیم.
آقای دکتر فرزین بارها بارها به وجود عوامل غیر سیستماتیک (نظیر دسیسه های خارجی و دست های پشت پرده و سفته بازها و…) در افزایش نرخ ارز اشاره کرده اند و گناه گران شدن دلار و ارزان شدن ریال را به گردن دلال های سبزه میدان و سلیمانیه و هرات انداخته اند ولی هرگز راهکار مقابله با این عوامل غیر سیستماتیک را بیان نکرده اند!
به راستی چند دلال و سفته باز در سبزه میدان تا این اندازه قدرتمند هستند که ارزش پول ملی یک کشور را تا این اندازه پائین بیاورند؟آیا بانک مرکزی ایران توان سرکوب سیستماتیک این چهار دلال وطن فروش غیر سیستماتیک را ندارد؟آیا پول ما آنقدر ضعیف است که تحت تاثیر عوامل خارجی چنین از هم می پاشد؟

مشکل اصلی آقای دکتر فرزین(و تقریباً تمامی روسای بانک مرکزی پیش از او) عدم صداقت و شفافیت است چرا که خود آقای دکتر فرزین که در روز نشستن بر کرسی ریاست بانک مرکزی وعده دلار ۲۸۵۰۰ تومانی را داده بود بهتر از هر شخص دیگری می دانست که تحقق این وعده تقریباً محال می باشد و منظور او از دلار ۲۸۵۰۰ تومانی همان ارز ترجیحی کالاهای اساسی و ادامه سیاست دلار ۴۲۰۰ تومانی دولت روحانی است و دیر یا زود این دلار ۲۸۵۰۰ تومانی هم به خاطرات می پیوندد.

ضمن آنکه شخص آقای دکتر فرزین بهتر از همه می داند که این دلار ۴۹۰۰۰ تومانی ( و شاید هم ۵۰۰۰۰ تومانی) تا چند هفته دیگر اثرات منفی و ویرانگر خود را بر سفره معیشت مردم خواهد گذاشت کمااینکه هم اکنون نیز قیمت گوشت قرمز بواسطه قاچاق دام زنده و جذابیت بازارهای آن سوی مرز به ارقام نجومی بالای ۳۵۰ هزار تا ۵۰۰ هزار تومان رسیده و دیری نخواهد گذشت که این موج گرانی به سایر کالا هم خواهد رسید.

جالب توجه آنجاست که ریاست محترم بانک مرکزی هنوز قادر ( و شاید مایل) به پذیرش واقعیت های بازار و دلار ۵۰ هزار تومانی و تورم دو و سه رقمی نیست و کماکان در حال آمارسازی سفارشی برای کنفرانس های خبری رئیس جمهور و القای آمارهای غیرواقعی به عوام الناس و ساده اندیشان می باشد غافل از اینکه بازار راه خود را می رود و اصلاً توجهی به این آمارسازی های بانک مرکزی ندارد.

توقع مردم ایران از روسای بانک مرکزی صداقت در گفتار و شفافیت در رفتار است وگرنه این مردم سالهاست که به رشد قیمت همه چیز عادت کرده اند و انتظار ارزان شدن را سالهاست که فراموش نموده و خود را با این اقتصاد ویران وفق داده اند.

نوشته ایجاد شد 750

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *