همانگونه که می دانید حفظ اراضی کشاورزی به عنوان یکی از سیاست های کلی نظام می باشد. قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها سال ۱۳۷۴ با توجه به نوع نگرش که به مسئله تغییر کاربری داشت در عمل ناکارآمد واقع شد و نتوانست به نحو مطلوبی به اهداف خود دست یابد از این رو در تاریخ ۱/ ۸/ ۱۳۸۵ مورد اصلاح قرار گرفت و تغییراتی در آن به وجود آمد که از جمله به موارد ذیل می توان اشاره نمود:
۱- خروج مواردی همچون احداث گلخانه، دامداری، مرغداری و امثال آنها در راستای افزایش بهره وری بخش کشاورزی از شمول تغییر کاربری غیرمجاز
۲- امکان تغییر کاربری اراضی زراعی و باغها برای سکونت شخصی صاحبان زمین فقط تا ۵۰۰ متر مربع برای یکبار مشروط به رعایت حدنصاب ها
۳- حذف اخذ جریمه از مرتکبین بزه تغییر کاربری و جایگزینی قلع و قمع بنا به عنوان ضمانت اجرای تغییر مجرمانه کاربری
۴- بیان برخی از مصادیق تغییر کاربری (ایجاد بنا، برداشتن یا افزایش شن و ماسه و سایر اقداماتی که بنا به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی تغییر کاربری محسوب می‌گردد) و واگذاری تشخیص تغییر کاربری به وزارت جهادکشاورزی (ماده ۱۰ الحاقی به قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها)
۵- اعطای اختیار توقف عملیات اجرایی در راستای تغییر کاربری و واگذاری تشخیص تغییر کاربری به مأموران جهاد کشاورزی با حق استمداد از نیروی انتظامی و همچنین قلع و قمع بنای احداثی با حضور نماینده مرجع قضایی
