شهردار آبسرد بعد از گذشت حدود دو ماه از شروع پویش ملی “دو درجه کمتر” خبر از پیوستن شهرداری آبسرد به این پویش ملی داد و این در حالی است که شهرداری آبسرد می تواند به جای پیوستن به چنین پویش هایی (که البته نفس این عمل جای تقدیر و تشکر دارد) عملاً وارد گود مدیریت انرژی شده و با نصب چند پنل خورشیدی بر روی بام ساختمان مرکزی شهرداری و ساختمان های خدمات شهری و آتش نشانی برق مورد نیاز جهت روشنایی محوطه های شهرداری و ساختمان های خدمات شهری و آتش نشانی را تامین نموده و به شکل واقعی و عملی باری را از دوش صنعت برق ایران بردارد.
فضای آفتاب گیر(ضلع های شرقی شرقی و جنوبی) شیروانی ساختمان مرکزی شهرداری آبسرد حدود ۱۲۰ مترمربع وسعت دارد که اگر ضلع غربی شیروانی منصوب در بام ساختمان مرکزی شهرداری را هم به آن اضافه کنیم این مساحت تقریباً بالغ بر ۱۸۰ تا ۱۹۰ مترمربع می گردد که از این فضا پس از کسر گوشه ها مساحتی در حدود ۱۰۰ مترمربع کاملاً مناسب نصب پنل های خورشیدی می باشد که این میزان پنل به شرط تامین باتری ها و تجهیزات مورد نیاز به راحتی می تواند برق مورد نیاز جهت روشنایی محوطه شهرداری و حتی بخشی از برق مصرفی ساختمان را تامین نماید و بدینوسیله بار روشنایی ساختمان شهرداری آبسرد از روی دوش صنعت برق کشور برداشته شود و حتی در فصل تابستان مازاد برق تولیدی به شبکه برق کشور فروخته شود و یا بخشی از روشنایی کوچه های اطراف شهرداری را تامین نماید.
پیوستن به پویش ها و اظهارات شعاری و اقدامات نمایشی بسیار آسان تر از اقدامات عملی هستند ولی از آنجا که اصولاً شعار دادن هزینه ای ندارد لذا همه ما به شعار دادن عادت کرده ایم و حتی نهادهایی مثل شهرداری هم که امکانات لازم برای اقدام عملی را دارند وارد میدان عمل نمی شوند و فقط به شعار دادان اکتفا می کنند.
