یکی از سئوالات اساسی در رابطه با وظایف و مسئولیت های اصلی شهردارها در ایران این است که شهردار واقعاً مسئول اداره شهردار است یا مسئول اداره شهرداری؟
با نگاهی هر چند گذرا و اجمالی به نحوه اداره شهرها و شهرداری ها متوجه می شویم که ظاهراً وظیفه شهردارها در اغلب شهرهای ایران اداره و رفع و رجوع مشکلات مجموعه شهرداری و کنترل عملکرد پرسنل و سر و سامان دادن به تشکیلات عریض و طویل شهرداری ها می باشد و در این بین اگر وقت اضافه آمد شهردار اقدامی هم برای شهر انجام می دهد.
مصداق عینی این ماجرا شهرداری آبسرد است،شهری که شهرداری آن با بیش از ۱۷۰ نفر کارمند و کارگر،تعداد پرسنل آن بیشتر از هر اداره دیگری می باشد و تامین حقوق و مزایای ماهیانه و عیدی و سنوات سالیانه پرسنل آن خود یک مگاپروژه شهری است!
درست است که جمعیت واقعی شهر آبسرد بسیار بیشتر از آن چیزی است که در آمارهای رسمی ثبت شده و سر و سامان دادن به محدوده قانونی شهر و حریم بسیار بزرگ این شهر کار سخت و سنگینی است ولی باید توجه داشت که تراکم کارمندان در این مجموعه عملاً باعث ایجاد فشار مضاعف بر خزانه خالی شهرداری شده و شهرداری آبسرد را از اجرای طرح های عمرانی اساسی باز می دارد.
وقتی شهرداری برای احداث معابر و جدول گذاری کوچه ها و آسفالت معابر و تامین روشنائی کوچه و خیابان و جمع آوری زباله پول نداشته باشد عملاً موجبات نارضایتی شهروندان بوجود آمده و کلیت شهرداری زیر سئوال می رود.
از سوی دیگر مدیریت کردن این همه پرسنل و حل اختلاف و درگیری بین قسمت ها و کارکنان تمام وقت و توان شهردار را گرفته مانع از انجام وظایف شهرداری می گردد.
بجاست که شهرداری آبسرد در سال جدید و انشاء الله با شهردار جدید که دیر یا زود معرفی و منصوب می گردد، با چابک سازی بدنه اداری خود و کاهش هزینه های پرسنلی اولین قدم در مسیر اصلاح ساختار معیوب را عملی نماید.