این روزها دولت آقای رئیسی علیرغم گذشت بیش از ۸ ماه از شروع به کار درست به همان نقطه ایی رسیده است که سال گذشته این موقع دولت آقای روحانی رسیده بود،همان نرخ بالای رشد نقدینگی،همان نرخ تورم،همان عدم ثبات اقتصادی و همان راهکارهای قدیمی!البته دولت آقای رئیسی یک تفاوت عمده با دولت آقای روحانی دارد و آن هم اینکه دولت روحانی همه تقصیرات را به گردن تحریم ها می انداخت و نشانی کاخ سفید را می داد ولی آقای رئیسی همه تقصیرات را به گردن دولت آقای روحانی انداخته و ریشه همه مشکلات فعلی را عملکرد دولت سابق می داند و نشانی خانه روحانی را به منتقدین می دهد!
به این ترتیب بنظر می رسد مشکلات ریشه دار اقتصادی این کشور تا زمان نامشخصی لاینحل باقی خواهند ماند چرا که نه در دولت رئیسی و نه در دولت آقای روحانی و نه در دولت های قبل تر ، هیچکس به فکر رفع ریشه ایی مشکلات نبوده و هر دولتی که آمد با پول پاشی و خلق پول بی پشتوانه درخت نقدینگی را بزرگتر کرد و در انتها نیز این شجره خبیثه میوه ایی جز تورم و گرانی نداد!
هر چند مخالفین دولت روحانی معتقد بودند که حسن روحانی دم اقتصاد ایران را به مذاکرات برجامی گره زده ولی آقای رئیسی هم در عمل نشان داد که بسیار به نتایج این مذاکرات خوش بین است و جرات و توان دل کندن از نتایج احتمالی مذاکرات برجامی را نداشته و نیم نگاهی به “وین” و دلارهای برجامی دارد و حاضر به گشودن این گره نیست!
بدین ترتیب کاملاً مشخص است که دولت سیزدهم هم برخلاف شعارهای انتخاباتی و قیل و قال هواداران دو آتشه خود اهل برجام است و احتمالاً تا خود سال ۲۰۲۵ و نقطه انقضای برجام دل دل کندن از این توافق نافرجام را ندارد.
دولت آقای رئیسی باید قبول کند که حتی به فرض احیای برجام باز هم مشکلات ریشه ایی اقتصاد ایران مثل نرخ رشد فزاینده و نجومی نقدینگی و خلق پول های سمی بدون پشتوانه و بی انضباطی مالی وجود دارند و تا این مشکلات رفع نشوند این برجام و هزار برجام دیگر هم گره گشای کار اقتصاد نخواهند بود.
البته هیچ عقل سلیمی منکر ثمرات مثبت احیای برجام و رفع تحریم ها نیست چرا که تحریم ها خواه ناخواه بر کلیت اقتصاد ما اثر منفی می گذارد ولی باید بدانیم که مشکل اصلی اقتصاد ایران همانا نظام اقتصادی متکی به فروش نفت و گاز ،نظام دلالی و عدم تولید در بخش خرد اقتصاد،بی انضباطی مالی شدید دستگاه ها و نهادهای دولتی و عمومی،بودجه های بی حساب و کتاب برای بخش های غیر مولد اقتصادی،عدم نظارت بر دخل و خرج دولت و فساد گسترده اداری و… می باشد.
اگر آقای رئیسی قصد خروج از این بن بست را دارد باید به سراغ ریشه ها برود و به جای فرافکنی و متهم کردن حسن روحانی(!) برای یک بار هم که شده به سراغ نظام فاسد اقتصادی ایران رفته و دفع مفسده نماید.
به هر روی حرکت دولت سیزدهم در همین مدار فقط و فقط حرکت در مدار صفر درجه و گردش به دور خود است و سال آینده همین موقع نیز ما با همین مشکلات مواجه خواهیم بود و سه سال دیگر و در پایان کار دولت سیزدهم دیگر حتی هواداران دو آتشه آقای رئیسی هم حاضر به قبول توجیهات و استدلال های ایشان نخواهند بود.