پایگاه خبری تحلیلی شهر آبسرد دماوند

افزایش نرخ دلار تا کجا ادامه خواهد داشت؟

دلار که تا همین چهار ماه پیش در کانال ۲۸ تا ۲۹ هزار تومان معامله می شد در سایه سیاست های ناکارآمد اقتصادی دولت سیزدهم وارد کانال ۴۰ هزار تومان شد و این روزها با سرعتی سرسام آور در حال صعود به سمت کانال ۴۵ هزار تومان و رکوردشکنی جدید است و از ظواهر امر چنین بر می آید که قرار است تا اطلاع ثانوی به این صعود خود ادامه دهد و فعلاً قصد آرام گرفتن ندارد.

این روزها برای ما ایرانیان دلار دیگر یک واحد پول خارجی نیست بلکه تبدیل به مبنا و معیار قیمت گذاری همه چیز زندگی ما شده است و از قیمت شیرمرغ تا جان آدمیزاد در کشور به نرخ دلار گره خورده است.

اینکه چرا قیمت دلار به اینجا رسیده هزار و یک دلیل دارد که موضوع این مقاله نیست ولی سئوالی که برای اغلب شهروندان بوجود آمده این است که قیمت دلار قرار است تا کجا صعود کند؟

البته پاسخ کاملاً واضح است:
تا زمانیکه سیاست های داخلی و خارجی دولت تغییر نکند،تا زمانیکه برجام و اختلافات ایران و غرب تعیین تکلیف نگردد،تا زمانیکه فسادها و اختلاس ها و رانت خواری ها برچیده نشود،تا زمانیکه اقتصاد به دست متخصصان اقتصادی سپرده نشود،تا زمانیکه سیاست های شعاری دولت خاتمه نیابد،تا زمانیکه رشد نقدینگی متوقف نگردد،تا زمانیکه دولت با ملت یکی نگردد و تا زمانیکه حاکمیت در همه زمینه ها خود را اصلاح نکند و… قیمت دلار افزایش خواهد یافت.

واقعیت این است که مردم نسبت به سیاست های اقتصادی دولت بسیار بدبین هستند و حتی خیلی از افراد مسبب افزایش نرخ دلار را خود دولت می دانند و هدف دولت از این اقدام را نیز جبران کسری بودجه عنوان می کنند و با همین استدلال مقصر اصلی افزایش نرخ ارز را دولت قلمداد می کنند که این دیدگاه بدبینانه به دولت ، مسلماً نتیجه عملکرد خود دولت ها و نشان دهنده شکاف عمیق بین مردم و دولت می باشد.شکافی که با شعار و جریان سازی خبری پر نمی شود.

البته منافع کوتاه مدت افزایش قیمت ارزهای خارجی برای دولت ها را نمی توان انکار کرد ولی این افزایش قیمت ارز در کنار نبود منابع تامین ارز در بلند مدت به ضرر دولت ها تمام می شود چرا که افزایش سطح عمومی قیمت ها خود بخود منجر به افزایش هزینه ها بویژه هزینه های جاری برای دولت می گردد و دود این آتش مستقیم به چشم دولت ها فرو خواهد رفت.

از سوی دیگر راهبردهای حاکمیت برای کنترل نرخ ارز نامشخص است و ظاهراً دولت ها در ایران هیچ راهبردی جهت کنترل نرخ ارز نداشته و از یک سردرگمی مزمن در رنج می باشند.

دولت شاید بتواند با برخوردهای امنیتی و پلیسی قیمت ارز را چند روز کنترل نماید ولی در صورت تداوم سیاست های غلط گذشته ، بطور قطع در میان مدت و بلند مدت ما شاهد تداوم رشد قیمت ارز و حتی رشد انفجاری قیمت ارزهای خارجی و سقوط آزاد ارزش پول ملی خواهیم بود.

مشکل اینجاست که آثار مخرب افزایش نرخ دلار در یک بازه زمانی طولانی مدت ظاهر می گردد و همین موضوع سبب تشدید اثرات روانی این افزایش قیمت می شود. به عبارتی همه ما می دانیم که در آینده نچندان دور قیمت همه چیز تحت تاثیر افزایش امروز قیمت دلار افزایش می یابد لذا اگر عرضه کننده محصول یا کالایی هستیم از فروش آن محصول تا زمان تثبیت قیمت ها خودداری می کنیم و همین عدم عرضه باعث ایجاد کمبود در بازار شده و خود بخود قیمت ها سیر صعودی به خود می گیرد و ناگهان یک چرخه عظیم از کمبود عرضه و افزایش کاذب تقاضا در کنار افزایش هزینه تولید ناشی از افزایش قیمت مواد اولیه و در نهایت افزایش نجومی قیمت ها بوجود می آید.

و سخن آخر اینکه، امروزه دیگر دلار یک واحد پول ملی نیست بلکه یک ابزار در دست قدرت های جهانی برای کنترل ملت ها می باشد و متاسفانه کاربرد این سلاح نرم اقتصادی در کشور ما برای این قدرت ها جواب خوبی داده و قدرت های جهانی بدون جنگ و خونریزی و بدون اینکه حتی ردی از خود به جا بگذارند در سایه بی تدبیری و بی برنامگی و سردرگمی مسئولان ما در حال نابودی تمام زیرساخت های اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و حتی اعتقادی و مذهبی ایرانیان می باشند.

نوشته ایجاد شد 635

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *