نادر یاراحمدی ، رئیس مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور روز ۳۰ آبان ماه در دیدار با استاندار کرمان اظهار کرد :خوشبختانه اقداماتی که در کرمان و کشور انجام شده، موثر بوده است؛ به نحوی که روزانه بیش از ۴۰۰۰ نفر از اتباع افغانستان با پاسپورت و ویزای معتبر وارد کشور می‌شوند.!
با استناد به همین اظهارات ریاست محترم مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور می توان نتیجه گرفت که سالیانه حداقل ۱.۴۶۰.۰۰۰ نفر از اتباع افغانستان با پاسپورت و ویزا وارد ایران می شوند و هیچگاه از ایران خارج نمی شوند و این تعداد جدای از صدها هزار اتباع افغان که بصورت غیر مجاز و قاچاق وارد ایران می شوند و دیگر هیچگاه به افغانستان بر نمی گردند می باشد.
امروز مساله واقعی ایران اتباع مجاز و غیر مجاز و شبه مجاز (اتباع بدون پاسپورت) نمی باشد چرا که ۹۹ درصد کسانیکه در ایران هستند با استناد به برگه های آمایش عموماً تاریخ گذشته در ایران ساکن هستند و از این جمعیت چند میلیونی افاغنه فقط تعداد اندکی از آنها بدون داشتن مدرک در ایران هستند.
مشکل مردم ایران با اتباع در رابطه با وضعیت مجاز و یا غیر مجاز بودن آنها نیست بلکه نفس و ذات حضور بی ضابطه ایشان در ایران مساله ساز است.
اینکه افاغنه از در و دیوار وارد ایران می شوند و سپس با شرکت در طرح های سرشماری و آمایش تبدیل به مهاجرین مجاز می شوند خود مساله ساز است.
اتفاقاً شخص جناب آقای یاراحمدی خود اقرار و اذعان داشتند که افراد غیرمجاز در واقع کسانی هستند که حتی در کشور خودشان هم مدرک هویتی ندارند و به عبارت بهتر هویت اتباع ، هویتی است که ادعا می‌کنند نه هویت واقعی آنها لذا یکی از مشکلات ما در حوزه اتباع افغانستان این است که افراد دارای شناسنامه نیستند و حتی در فغانستان هم هویت رسمی ندارند لذا اتدا باید در کشور خودشان صاحب یک هویت اصلی بشوند تا ما هم در ایران بتوانیم مانند عنصر عادی و یک فرد خارجی که به کشور ایران سفر می کند در خصوص او تصمیم بگیریم و این هویت نیز ایجاد نمی گردد مگر بوسیله پاسپورت که شکر خدا ۹۹.۹۹ افاغنه از بیخ و بن یا پاسپورت ندارند و یا اگر دارند تاریخ گذشته و متعلق به دولت قبل افغانستان است.
از سوی دیگر حضور افراد دارای پاسپورت که بیش از مدت مندرج در پاسپورت در ایران اقامت دارند هم خود مشکلی بزرگ است چرا که ایشان با پاسپورت می آیند و دیگر نمی روند و حتی مدعی گرفتن اقامت ایران هم می شوند.
البته راهکار اصولی و منطقی ،ساماندهی اتباع و تعیین مدت محدوده زمانی و مکانی مشخص جهت اقامت ایشان و رهگیری آنها و همچنین اخذ حق سرانه قابل قبول از متقاضیان اقامت طولانی مدت در ایران و اختصاص بخش عمده این حق سرانه به شهرستان های محل اقامت و اشتغال این اتباع می باشد و تا چنین نگردد مشکل اتباع مجاز و غیر مجاز و شبه مجاز حل نمی نمی شود.
