شهر آبسرد تا همین ۲۰ سال پیش یکی از عمده ترین مراکز تولید انواع گل های شاخه بریده در کشور بود ولی با همت(!)جهاد کشاورزی شهرستان دماوند و سنگ اندازی های این اداره امروز آبسرد دیگر هیچ چیز نیست…!
شهری که می توانست در زمینه تولید انواع گل شاخه بریده و صنایع گلخانه ای همپا و رقیب شهرهای محلات و پاکدشت باشد امروز در زمینه تولید گل و گیاه دیگر هیچ حرفی برای گفتن ندارد و بازی را به رقبایی که به اندازه این شهر استعداد و ظرفیت ندارند باخته.
البته مقصر اصلی این فاجعه فقط و فقط جهادکشاورزی شهرستان دماوند است که با سنگ اندازی های بی مورد ، به جای کمک به توسعه صنعت گلخانه داری ، مردم آبسرد را به سمت خرد کردن و فروش زمین و در نهایت ویلا سازی و تغییر کاربری اراضی سوق داد و به جای اینکه زمینه ساز توسعه کشاورزی مدرن در منطقه آبسرد بشود مانع آن شد.
شاید برخی ها بگویند که اداره جهادکشاورزی دماوند به علت نداشتن اختیارات لازم در این زمینه بی تقصیر است ولی اگر به پاکدشت و سه روستای گلزار بالا و گلزار پایین و فیلستان نگاهی بیاندازیم متوجه عمق فاجعه می شویم.
گویا هدف اصلی جهادکشاورزی دماوند نابودی کامل کشاورزی در منطقه بوده است چرا که جهادکشاورزی دماوند مشابه جهادکشاورزی پاکدشت می توانست با تسهیل فرایند تبدیل اراضی بی حاصل کشاورزی به گلخانه ها و کمک به کشاورزان جهت اخذ مجوزها و راهنمایی گلخانه داران منطقه برای کاشت گل های مناسب مناطق سردسیر جلوی نابودی کشاورزی منطقه را بگیرد ولی نبود دانش و همت لازم در این خصوص عاقبت به نابود شدن کشاورزی و همچنین منابع آب منطقه منجر شد و امروز جهادکشاورزی دماوند صرفاً در زمینه تخریب ساخت و سازهای غیرمجاز و نابود کردن سرمایه مردم دارای رتبه اول است.
اگر سه دهه قبل مسئولان محترم جهادکشاورزی تمرکز خود را به توسعه گلخانه های مدرن مختص کاشت گل های مقاوم به سرما نظیر انواع رز و داودی می گذاشتند امروز شهر آبسرد تبدیل به پایتخت گل و گیاه ایران شده بود و زمین های این شهر به جای اینکه با قیمت مفت و ثمن بخس معامله شوند ارزش چند صد میلیاردی داشتند و هزاران نفر در بخش تولیدات گلخانه ای مشغول به کار بودند و درآمد سرانه مردم این شهر چند برابر درآمد فعلی بود.
افسوس و صد افسوس که جهادکشاورزی دماوند فقط و فقط مانع توسعه صنعت گلخانه داری بود و اداره ترویج کشاورزی دماوند نیز بی خاصیت ترین واحد این سازمان عریض و طویل
البته اگر همین امروز هم جهادکشاورزی همتی در این زمینه به خرج دهد و صاحبان اراضی را به ساخت گلخانه های صنعتی و مدرن ، بویژه گلخانه های کوچک مقیاس تشویق نماید و به جای کاغذ بازی و سنگ اندازی در مقابل پای فعالان این رشته موانع را از پیش پای ایشان بردارد می توان امید داشت که این اندک زمین های باقی مانده به چرخه تولید باز گردند و آبسرد بار دیگر در مسیر تولید انواع گل و گیاهان زینتی مقاوم به سرما قرار گیرد و باز هم نام شهر آبسرد با تولید گل و گیاه مترادف گردد.
